11,02,2003 SALI...

      İşte  yine düşüyor yağmur tanecikleri, tek tek yüreğime. Bir  bir  işleniyor sanki. Saydam ve  saf nakışlarla. Bilirsin  benim seni  ne  kadar sevdiğimi. O saydam nakışlarla işlediğim yere seni, nasıl da yerleştirdiğimi. Nerden bilirsin sen. Soruyorum sana? Ne olur bir cevap ver bana. Susma! sakın. Kapatma gözlerini. Birşeyler söyle ne olur. Gözyaşlarını yüz çehrenden süzdürme. Evet; bir gün daha geldi geçmek üzere. Hava; ayazmı ayaz. Ben bir çare yürüyorum yollarda aklım sende, gönlüm sende. Ben çözemedim, durma hadi sen çözsene. Gör çözülmeyen bu yumak misali aşığın halini. Hadi....

                                                          

             Gelecek be gelecek. Bir gün gelecek ve hepsi ama hepsi de geçecek. İşte ben hep böyle avutuyorum kendi kendimi. Ama; bilmiyorum ki sen ne yapıyorsun, neler düşünüyor, nelerle ilgilenip avunuyorsun. Yoksa sende benim gibi fısıltılı şarkılar dinliyor içinden geldiği gibi şiirler mi yazıyorsun. Ama; sen ne anlarsın ki! bunlardan. Senin tek ve en güzel yaptığın şeydir sevmek. En büyük ve en yücesidir Aşık olmak, aşkını doya doya yaşamak. Ben o kadarını da yapamıyorum bazen.  

Ve; bilmiyorum neden. Sakın ki! sen düşme bu nedenler çukuruna yoksa çıkamazsın. Çünkü; ben hala boğulmamak için çabalıyor, ama çok yoruluyorum. Sende yorulma bebeğim bil ki ben seni hep seviyorum...                                                                                                                                                                                                                               tg...